Οι βιβλιοθήκες τελικά είναι ελευθερία.
Είναι πολύ εύκολο να δανειστείς βιβλία που τα έχεις ξεχάσει ή που δεν θα τα αγόραζες και τόσο εύκολα.
Βρέθηκα μπροστά σε δύο βιβλία που πραγματικά δεν τα θυμόμουνα καθόλου.
Υπήρξαν και τα δύο σήριαλ στην τηλεόραση, στην τηλεόραση εκείνης της εποχής, στην τηλεόραση της ΥΕΝΕΔ και της ΕΙΡΤ, στα δύο και μοναδικά κανάλια.
Ήμουνα μικρή τότε ( ε κάποτε πρέπει να ήμουν και εγώ μικρή! ) δεν τα ειδα αυτά, άλλωστε η τηλεόραση τότε για εμάς ήταν το "Μικρό σπίτι στο λιβάδι", το "Λούνα Πάρκ" και κλεφτά "οι Άγγελοι του Τσάρλι".
Λίγο αργότερα ήρθε και η "Μαντάμ Σουσού" και το "Γιάννης και Μαρία".
Μην το πάω μακριά, το θέμα μου είναι τα βιβλία του τότε.
Αυτά και τα δύο βιβλία γράφτηκαν σε εποχή χωρίς.
Χωρίς internet, χωρίς τηλεόραση όπως είναι σήμερα, χωρίς επικοινωνία όπως την έχουμε σήμερα επίσης, τότε τα τηλέφωνα ήταν μια συσκευή στο σπίτι ή καλύτερα στα περίπτερα.
Χωρίς τύπο με τη μορφή που υπάρχει σήμερα, οι εφημερίδες ήταν... όπως ήταν και τα περιοδικά λίγα και ακριβά.
Και έτσι υπήρχαν τα βιβλία, βιβλία που ήταν από μόνα τους εικόνες.
Εντυπωσιάστηκα, από την περιγραφή, από την γραφή, από τη γλώσσα, από τον τρόπο που και στα δύο αυτά βιβλία οι συγγραφείς έδωσαν τους χαρακτήρες, τις σκέψεις τους, τις αντιρρήσεις τους, τα πιστεύω τους, από τον τρόπο που έδωσαν την κοινωνία γύρω τους, όλα αυτά που όρισαν τη συμπεριφορά τους, τις πράξεις τους και τη θέση τους.
Αυτό που με ενθουσίασε ήταν η εικόνα, αυτά τα βιβλία και πολλά ακόμα σαν αυτά ( με καλύτερο για εμένα το ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ ) ή καλύτερα οι συγγραφείς αυτών των βιβλίων, έχουν την ικανότητα να σε βάλουν μέσα στη στιγμή, κινείσαι δίπλα στους πρωταγωνιστές, μυρίζεις τις γαζίες στην Αστροφεγγιά και κοιτάς να μην πατήσεις το χαλασμένο σκαλί στο σπίτι του Άγγελου, περπατάς στη Νομική και μπαινοβγαίνεις στα μικρά ταβερνάκια μαζί με την Μυρσίνη, είναι τόσο ζωντανές οι σελίδες και τόσο ζωντανές οι σκηνές που αντιλαμβάνεσαι πως τα παλιά βιβλία ( αν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι ) ήταν δυνατά.
Όταν μπορείς να φτιάξεις την εικόνα των ηρώων και της καθημερινότητάς τους, να νοιώσεις το συναίσθημά τους, να γνωρίσεις τον κοινωνικό περίγυρό τους, τη φτώχια τους ή την ανία του πλούτου τους τότε μπορείς και να τους κατανοήσεις, να τους θυμώσεις ή να τους παραδεχθείς και φυσικά να αντιληφθείς καλύτερα τη ζωή τους και να δικαιολογήσεις τις πράξεις τους, τις απόψεις τους, τις θέσεις τους στην κοινωνία και τις αποφάσεις τους.
Τα βιβλία αυτά και σίγουρα πολλά ακόμα από τα "παλιά", είναι ολοζώντανα είναι υπέροχα γραμμένα είναι κατά κυριολεξία λογοτεχνικά κείμενα.
Μάλιστα, με δεδομένες και τις πολιτικές συνθήκες της Ελλάδας από την περίοδο του μεσοπολέμου και μετά, τα βιβλία αυτά είναι εξαιρετικά.
Είναι εξαιρετικός ο τρόπος που σε έβαζαν στη ζωή των ηρώων ΤΟΤΕ που γράφτηκαν, όχι τώρα που τα διαβάζουμε ξανά εμείς αλλά τότε, τότε που δεν είχαν κανένα άλλο τρόπο να επικοινωνήσουν τις δυσκολίες της ζωής τους, τους φόβους τους, την θλίψη τους λόγω της δομής της κοινωνίας, τα όνειρά τους.
Ήταν για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής αυτά τα βιβλία, παράθυρο. Παράθυρο για αυτά που συμβαίνανε γύρω τους, παράθυρο για τα ήθη και τις συνήθειες που λόγω οικονομικών ( τις περισσότερες φορές ) παραγόντων άλλαζαν, παράθυρο για νέες ιδέες, κοινωνικές και πολιτικές που μάλιστα τις περισσότερες φορές, ιδίως οι νέες πολιτικές θέσεις, ήταν και καλυμμένες!
Ήταν τα βιβλία ένα παράθυρο ανοικτό που μπορούσε να δώσει την εικόνα πίσω από τα κείμενα των περιοδικών της εποχής, των εφημερίδων, του ραδιοφώνου ή από τις ταινίες στο σινεμά. Να δώσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα από την ελάχιστη που παρείχαν τα απλά μέσα επικοινωνίας.
Είχε και έχει μεγάλη δύναμη η λογοτεχνία.
Τα "παλιά" βιβλία τελικά μόνο παλιά δεν είναι!!
Βασιλική
#books #book #booklover #reading #bookworm #read #bookish #booknerd #bookaddict #bibliophile #love #bookshelf #booksbooksbooks #bookaholic #libros #reader #bookphotography #b #booklove #art #author #libri #literature #booklovers
Comments