Ήθελα πολύ να διαβάσω ένα βιβλίο με αναφορά στην Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης την περίοδο της κατοχής.
Στην αρχή φοβήθηκα πως η ιστορία και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου θα ήταν κρυμμένα πίσω από τον έρωτα που γεννήθηκε ανάμεσα σε μια Χριστιανή και ένα Εβραίο.
Ευτυχώς δεν ήταν έτσι. Η ιστορία των δύο νέων ήταν πολύ καλά δεμένη με τα γεγονότα εκείνης της εποχής και πολύ σωστά μοιρασμένη η διήγηση τόσο της σχέσης τους όσο και της κατάστασης που επικρατούσε στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και φυσικά στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα βιβλίο με γρήγορη πλοκή με ιστορικά στοιχεία με ρεαλιστικές εικόνες και φυσικά με εξαιρετική γραφή καθόλου κουραστική. Ούτε μια σελίδα του δεν ήταν υπερβολική, ούτε μια σελίδα του δεν ήταν κουραστική. Μια δομημένη ιστορία και μια άρτια περιγραφή χαρακτήρων για να μπορείς να κατανοήσεις την κάθε τους πράξη, την κάθε τους σκέψη.
Με λίγα λόγια ένα εξαιρετικό βιβλίο!
Η Χριστίνα Παπάζογλου και ο Αλμπέρτο Ματαλών συναντιούνται στη Θεσσαλονίκη το 1927. Είναι γείτονες και πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο. Αυτά είναι και τα μοναδικά πράγματα που τους ενώνουν. Εκείνη είναι ανιψιά του μητροπολίτη της πόλης κι εκείνος γιος μιας εύπορης εβραϊκής οικογένειας. Ο έρωτας που θα γεννηθεί μεταξύ τους μοιάζει καταδικασμένος. Στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου –ένα μωσαϊκό προσφύγων, φτωχολογιάς, αλλά και μιας πλούσιας, ανθηρής ισραηλιτικής κοινότητας– οι κανόνες της κοινωνίας και της θρησκείας δεν αφήνουν άλλο περιθώριο στο ζευγάρι παρά να ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους. Από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα κι από κει στη μακρινή Βιέννη, ο Αλμπέρτο και η Χριστίνα γίνονται μάρτυρες των ταραγμένων στιγμών πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι όταν αυτός ξεσπάει, ό,τι ως τότε θεωρούνταν δεδομένο ανατρέπεται μέσα στη λαίλαπα των γεγονότων. Η Χριστίνα, ο Αλμπέρτο, ο Μπενίκο, η Νινόν, η Ρούλα και ο Αστέ- ρης θα κληθούν να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους και τις πεποιθήσεις τους, αλλά και με όσα, σε πείσμα των καιρών, ποτέ δεν απαρνήθηκαν. Ένα βιβλίο για μια πόλη, δυο κοινότητες και τους ανθρώπους που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και την Ιστορία.
Βασιλική.
Comments