Zagreb Croatia

Vassiliki Vassiliki

16 Μαΐ 2022διαβάστηκε 4 λεπτά

Βάλε καφέ να τα πούμε!

Μια πόλη όνειρο!

Μοιάζει να είναι από άλλη εποχή βγαλμένη η παλιά πόλη του Ζάγκρεμπ αλλά έχει κάτι που εμένα τουλάχιστον με ενθουσίασε, η παλιά πόλη μέσα από όλα αυτά τα μεσαιωνικά κτήρια, έχει ζωή και μάλιστα σύγχρονη!

Φτάσαμε στο Ζάγκρεμπ νωρίς το απόγευμα μιας ανοιξιάτικης μέρας και η εικόνα ήταν μαγική.

Η φύση και σε αυτή την πόλη έχει την τιμητική της!

Υπέροχα κτήρια, πανέμορφα χρώματα, ζωντάνια και κόσμος, μαγαζιά και αγορά, το υπέροχο μπλε τραμ της πόλης και το μικρό ( το μικρότερο του κόσμου ) τελεφερίκ.

Οι άνθρωποι και εδώ είναι ευγενικοί, ζωντανοί μιλάνε και γελάνε δυνατά, κυκλοφορούν μεγάλες παρέες νέων ανθρώπων, γεμίζουν τα καφέ και τα εστιατόρια, είναι σαν εμάς, γελαστοί ( σε γενικές γραμμές σαν εμάς!! γιατί αυτό το "γελαστοί" έχουμε αρχίσει λίγο να το χάνουμε ), έντονοι και με απόλυτη διάθεση να βοηθήσουν.

Όποιον και αν σταματήσεις στο δρόμο για να ρωτήσεις, θα σου πει, θα σου δείξει στο κινητό του, στους χάρτες με λίγα λόγια θα σε βοηθήσει.

Πανέμορφη και καθαρή πόλη, και αυτή γεμάτη λουλούδια παντού, έχουν κρατήσει το χρώμα της πόλης τους και των κτηρίων τους απλά κατάφεραν να δημιουργήσουν σε αυτό το "παλιό" σκηνικό μια καθημερινότητα απόλυτα προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα.

Το παλιό Ζάγκρεμπ είναι από μόνο του ένα απέραντο μνημείο, όπου κι αν κοιτάξεις νοιώθεις τα χρόνια που κουβαλά αυτή η πόλη και την ιστορία της.

Έχουν εκμεταλλευτεί εμπορικά την εικόνα και την ιστορία της πόλης τους αλλά τη ζούνε κιόλας!

Το νέο Ζάγκρεμπ αλήθεια είναι δεν μου έκανε την ίδια εντύπωση. Εκεί είδα τσιμεντένιους όγκους, μου θύμισε λίγο τη Θεσσαλονίκη που οι πολυκατοικίες ξεκινάνε από την παραλιακή και τελειώνουν στην Όλγας η μία δίπλα στην άλλη κολλητά, αλλά αυτό που έχει ακόμα και στη νέα πόλη είναι τα πάρκα, μεγάλα, γεμάτα λουλούδια και δέντρα που το λες και όαση μέσα στο γκρίζο.

Φυσικά και στο Ζάγκρεμπ όπως και στο Βελιγράδι οι γεύσεις είναι γνωστές σε εμάς και τα φαγητά τους πεντανόστιμα.

Εννοείται πως εδώ εγώ χάρηκα λίγο περισσότερο γιατί τα γλυκά τους είναι ΜΟΝΑΔΙΚΑ!

Μου έκανε κάτι εντύπωση, έχουν ζαχαροπλαστεία! ( όχι δεν ήρθα από τα βουνά το ξέρω πως έχουμε και εμείς ζαχαροπλαστεία ).

Ζαχαροπλαστεία που μπορείς να κάτσεις και να φας γλυκό και παγωτό, αυτό δεν το έχουμε πια εμείς, και μάλιστα σε αυτά κάθονται νέα παιδιά (ούτε αυτό το κάνουν τα δικά μας παιδιά).

Δεν είναι καφέ που σερβίρουν και γλυκό, είναι ζαχαροπλαστεία που σερβίρουν και καφέ, έχει διαφορά.

Σε αυτά τα μαγαζιά εμείς στην Ελλάδα έχουμε βάλει ταμπέλα, είναι για τους μεγάλους, για μπούμερ που θα έλεγε η Χριστιάνα!

Παρεμπιπτόντως αυτό που μου έκανε εντύπωση σε όλο το ταξίδι αλλά και στα προηγούμενα ταξίδια μου είναι ακριβώς αυτό, ΕΜΕΙΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑΜΠΕΛΕΣ οι υπόλοιποι δεν βάζουν τίποτα, απλά χαίρονται τη ζωή τους όπως τους αρέσει και δε νοιάζονται τι θα πουν οι άλλοι!!

Έχουν και εδώ οι άνθρωποι την ίδια σκέψη με το Βελιγράδι " βάλε και αυτό βάλε και λίγο από εκείνο και λίγο από το άλλο " και δημιουργούν ένα δικό τους στυλ στους χώρους και στα μαγαζιά τους.

Είναι όμως το γούστο τους λίγο πιο εκλεπτυσμένο από ότι στο Βελιγράδι.

Είναι λίγο πιο κοντά στη μόδα, την ακολουθούν λίγο πιο πιστά τόσο στο ντύσιμό τους όσο και στη διακόσμηση των χώρων τους, είναι πιο ενημερωμένοι.

Σίγουρα φταίει το γεγονός πως είναι λίγο πιο τουριστικός προορισμός από ότι είναι το Βελιγράδι.

Ένα μεγάλο κεφάλαιο για το Ζάγκρεμπ είναι οι Λίμνες Πλίτβιτσε.

Είναι η απόλυτη έκφραση της φύσης, είναι η μαγεία του νερού και του πράσινου, είναι μια μικρογραφία του παράδεισου.

Μαγικές εικόνες, ήχοι, μυρωδιές και φυσικά η απόλυτη συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης.

Η διαδρομή για τις λίμνες δεν είναι και η καλύτερη, περνάς το ένα χωριό μετά το άλλο σε ένα δρόμο που δεν τον λες και εθνική.

Το αποτέλεσμα όμως σε αποζημιώνει!!

Μαγεία!

Λίμνες, μικροί και μεγάλοι καταρράκτες, υπέροχα φυτά, ζώα, πάπιες ( αγαπημένες πάπιες ) και φυσικά, εξαιρετική οργάνωση και εξαιρετική ξενάγηση. Το εισιτήριο για τις λίμνες είναι, για αυτό που προσφέρουν, λογικό.

Οι διαδρομές που μπορείς να επιλέξεις για την ξενάγησή σου στις λίμνες, είναι 3 ( μικρή, μεσαία, μεγάλη ) με τη μεσαία να είναι η απόλυτη επιλογή.

Μέσα από αυτή τη διαδρομή θα δεις τι μπορεί να σου προσφέρει η φύση αν την αφήσεις ήσυχη!

Γαληνεύεις, μια βόλτα με το καραβάκι στη μεγάλη λίμνη και δεν έχεις τίποτα να σκεφτείς μόνο να κοιτάς το πράσινο και το νερό και να χαμογελάς.

Αλήθεια είναι πως εμένα το Ζάγκρεμπ μου άρεσε πάρα πολύ, με μάγεψε που σε μια πόλη που μοιάζει με σκηνικό ταινίας η ζωή είναι απόλυτα 2022 χωρίς τίποτα να λείπει.

Ναι το πρόβλημα με το νόμισμα είναι και εδώ θέμα ιδίως για κάποια σημεία της πόλης που αφορούν τουρίστες αλλά οκ το ξεπερνάς.

Στο Ζάγκρεμπ, αλήθεια είναι, θα ήθελα να ξαναπάω!

Φεύγοντας από το Ζάγκρεμπ με προορισμό την Αυστρία, η στάση έλεγε Σλοβενία, Λιουμπλιάνα.

Μια μικρή πόλη, εξαιρετικά μικρή.

Σε πολλά blog την παρουσιάζουν σαν την παραμυθένια πόλη. Οκ.

Τα σύνορα από Κροατία για Σλοβενία δεν τα λες και εύκολα, είχαν την καθυστέρησή τους!

Ήσυχη, φιλική πόλη, ηλιόλουστη με έντονο χρώμα και υπέροχα κτήρια.

Ανεβήκαμε με το τελεφερίκ στο κάστρο Ljubljanski Grad για να δούμε τη θέα αυτής της μικρής πρωτεύουσας και για να πιούμε καφέ.

Δεν μπορώ να πω πως ξετρελάθηκα. Ούτε με τη θέα από το κάστρο ούτε με το κάστρο.

Οκ βλέπεις πανοραμικά την πόλη. Έχω ανέβει σε πολλά κάστρα ( κατάγομαι από την Πελοπόννησο και μάλιστα από διάσημο για το κάστρο του χωριό ) και δεν θα πω πως αυτό που είδα μου έκοψε την ανάσα.

Η ανάσα μου κόπηκε στο Τολέδο!!

Μου άρεσαν τα μικρά μαγαζιά αυτής της πόλης και το γεγονός πως μπορείς να περπατήσεις ήσυχα στους δρόμους της αφού κίνηση δεν υπάρχει.

Η Σλοβενία για εμένα ήταν για τόσο. Χαίρομαι που την είδα αυτή την πόλη δεν νομίζω πως θα ήθελα να ξαναβρεθώ εκεί.