Μόνο εμένα μου φαίνεται παράξενο?
Είναι λίγες μέρες τώρα ή εγώ το παρατηρώ τώρα, που πολύς κόσμος στα social media ανεβάζει το σπίτι του με άπειρες φωτογραφίες και περιμένει την αποδοχή από τους άλλους.
Γιατί????
Τι είναι αυτό, σε τι εξυπηρετεί να πάρω την έγκριση των ξένων?
Βλέπω δημοσιεύσεις όπως " το σαλόνι μας και η τραπεζαρία μας το καλοκαίρι" ή "το σπίτι του παππού και της γιαγιάς που το αλλάξαμε" ή "το μπαλκόνι μου μετά από πολύ προσωπική δουλειά" ή "επιστροφή στο πατρικό μου μετά από το διαζύγιο και οι αλλαγές που έγιναν" ή "σας αρέσει και εσάς που επέστρεψε τη μόδα με τα κεντητά στα έπιπλα?" και πάρε ότι κεντητό είχε στρωμένο παντού, σαν τα προικιά σε ηπειρώτικο γάμο. Εντωμεταξύ αυτή η μόδα πότε επέστρεψε?
Οκ καταλαβαίνω, μπήκαμε όλοι σε ένα τρυπάκι να πρέπει να δείξουμε, τι να δείξουμε? οτιδήποτε αρκεί να δείχνουμε, αλλά όχι κι έτσι.
Κάθε τέτοια φράση συνοδεύεται από, το λιγότερο, 10 φωτογραφίες. Τα σπίτια είναι σε πλήρη έκθεση, κάθε γωνιά, κάθε λεπτομέρεια ακόμα και οι διακόπτες ( υπάρχει ανάρτηση που έχει και τους διακόπτες φωτογραφία γιατί είναι νέοι ).
Οκ ηρεμήστε, καταλάβαμε ( που και να μη μας ένοιαζε στα μούτρα μας το δείχνετε ) έχετε μεγάλο σπίτι με ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ ΕΠΙΠΛΑ, ΔΕ ΣΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕ ΣΤΕΡΕΙΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ή μήπως....?
"Μην τα κοιτάς", πρώτη φράση που μπορεί κάποιος να μου πει, δεν τα κοιτάω εγώ αυτά ξεπετιούνται, "να αποκλείσεις αυτές τις δημοσιεύσεις", τις έχω αποκλείσει και όλο και βγαίνουν και άλλες, ακόμα και για να δείξετε μια συνταγή για γεμιστά πρώτα κάνετε ένα tour σε όοοολη την κουζίνα, παρουσιάζετε την λάκα και την φοβερή βρύση, τις καφετιέρες και τις άλλες συσκευές και μετά αρχίζετε να μαγειρεύετε τα γεμιστά.
Μπράβο, χίλια μπράβο να το χαίρεστε το σπίτι σας να είναι πάντα όμορφο, πάντα γεμάτο, πάντα γερό και με όμορφα πράγματα για εσάς και την οικογένειά σας αλλά χίλια συγνώμη δεν θέλω ούτε να το αγοράσω ούτε να το αντιγράψω,
Τι ανάγκη σας κάνει να δείχνεστε? Τι φαντάζεστε πως ο καναπές ή οι γαμάτες ηλεκτρικές συσκευές σας κάνουν καλύτερους ανθρώπους?
Έλα Παναγία μου, τι βλέπουν τα ματάκια μας κάθε μέρα?
"Κλείσε τα social".
Εμ κλείσε το ένα κλείσε το άλλο καταντά λίγο σαν αυτό το "πάρε φάρμακα εσύ για να αντέξεις τη βλακεία και τη μαλακία γύρω σου αντί να πάρουν οι άλλοι και να θεραπευτούν και να συνεχίσουμε όμορφα τη ζωή μας.
"Άσε τον κόσμο να κάνει ότι θέλει", εμ τον αφήνω αλλά να σου πω εδώ γύρω μας λίγο πολύ όλα έχουν ρημάξει και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να εξασκούμαστε καθημερινά στην ηλεκτρονική κλειδαρότρυπα, γιατί για εμένα αυτό είναι, ηλεκτρονική κλειδαρότρυπα.
Κάνε ότι θέλεις αλλά είναι κακό αυτό που θέλεις να κάνεις να είναι μόνο επίδειξη, κάνε και κάτι άλλο, φώναξε, αντέδρασε, έχε θέση - άποψη.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί η αποδοχή εντελώς άγνωστων ανθρώπων μας είναι απαραίτητη, δηλαδή αν ο Λευτέρης από το Κάτω Κοπανάκι Τριφυλίας βρει το σπίτι μου, τον κήπο μου, την τσάντα μου, τα παπούτσια μου, τα πιάτα μου ή ότι άλλο super θα είμαι ψηλά στην κατάταξη? και ποια είναι αυτή η κατάταξη?
Το δε σιχτιρίκι σε όλο αυτό είναι που θυμώνουν κιόλας όταν τα σχόλια που δέχονται δεν είναι θετικά.
Δεν της αρέσει καλή μου της Παναγιώτας από την Καλεντίνη το κοφτό στη σερβάντα με την βοσκοπούλα και τον λυράρη από πορσελάνη Ιωνίας, τι να κάνουμε τώρα.
Εδώ κολλάει το "άσε τον κόσμο να κάνει ότι θέλει" γιατί όπως θέλετε εσείς να κάνετε τη ζωή σας τα "40 ΕΝΩΜΕΝΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ" έτσι και οι άλλοι θέλουν να πουν την γνώμη τους και την άποψή τους και μάλιστα όπως ξέρουν ή ακόμα καλύτερα όπως θέλουν και να το δέχεστε έτσι απλά χωρίς να τα χώνετε κιόλας.
Α ξέχασα έχει και τα άλλα σχόλια αυτά τα θρησκευτικού περιεχομένου, αυτά τα "ευλογημένοι να είστε να το χαίρεστε το σπιτάκι σας" εντωμεταξύ εκείνη την ώρα αυτή ή αυτός που έκανε την ανάρτηση κατεβάζει καντήλια που τόλμησες να πεις "σπιτάκι" το σπίτι του.
Καλέ μην εκτίθεστε έτσι, δεν θα σας εκτιμήσουν για το σπίτι και το αυτοκίνητο, ξεκολλάτε, περάσαν αυτά τα χρόνια, τα αφήσαμε πίσω μας... ή μήπως όχι? Τι δεν προχωράμε? ακόμα πίσω είμαστε? Ακόμα μας νοιάζει πως θα μας χαρακτηρίσουν οι άλλοι και από τί?
Αυτό είναι το πρόβλημα η κοντή σας σκέψη, "θα δείξω τι έχω και θα τους ρουπώσω".
Αχ μακρύς ο δρόμος δυστυχώς.
Δεν βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας, δεν νοιώθουμε την πίεση από την δύσκολη καθημερινότητα, δεν καταλαβαίνουμε πως οι διπλανοί μας έχουν ανάγκη όπως ίσως και εμείς αυτούς μερικές φορές δε θυμώνουμε που πρέπει να "κλειστούμε" για να χωρούν οι τουρίστες, δεν κοιτάμε τον ουρανό, το μόνο μπλε που αναγνωρίζουμε είναι το logo του facebook.
Θα μου πείτε, "αν εμείς δεν δείχνουμε το σπίτι μας θα αλλάξουν όλα αυτά ?" όχι βέβαια αλλά είναι πολύ ανησυχητικό πως είστε πολλοί εκείνοι που ασχολείστε με την αυτοπροβολή σας, χωρίς να είναι επάγγελμά σας αυτό, από εκείνους που νοιάζονται ή φωνάζουν ή σηκώνονται από τις καρέκλες τους.
Αυτό είναι το στενάχωρο, κλειστήκαμε μέσα και δείχνουμε μόνο, δεν κοιτάμε, δεν αντιδρούμε δεν φωνάζουμε, τρώμε τους εκφοβισμούς αμάσητους και όσοι όλο αυτό το θεωρούμε παράλογο ( μαλακία ήθελα να πω ) είμαστε του γιατρού.
Ρε δε γ@μι3στ3? ( και η ευγένεια έχει όρια )
Πάλι εγώ θα μιλάω με τον Θόδωρα για χάπια. Φτου γαμώτο, πάμε εμείς στον ψυχίατρο για να μην πάτε εσείς εκεί μας καταντήσατε.
Καλημέρα και να χαίρεστε τα σπίτια σας, τα πατρικά σας, τα μπιμπελό σας, τα πιατικά σας, τις συσκευές σας, τα λευκά είδη, τα σοβατεπιά και τα φωτιστικά.
Α συγνώμη ξέχασα, έξω έχει Ιούλιο, καύσωνα, λιακάδα, ακρίβεια, δολοφονίες, πολέμους, μέτρα για να κυκλοφορούν οι τουρίστες, νοσοκομεία που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ασθένειες και αρρώστους, πόλεις παραθαλάσσιες που δεν έχουν νερό και ρεύμα καθημερινά και για πολλές ώρες μέσα στο κατακαλόκαιρο, φωτιές που δεν έχουν αφήσει ούτε ένα δέντρο όρθιο, ζώα που τα θάβουν ζωντανά λόγω έλλειψης υποδομών και πολλά πολλά ακόμα, έτσι ενημερωτικά για να μην ανοίξετε το παράθυρο και σας πάρει το ρεύμα τα σεμέν και τα κοπανέλια.
Βασιλική
Comments