Βάλε καφέ να τα πούμε!
Αυστρία, μια ευρωπαϊκή χώρα έξω από τη δική μας Βαλκανική νοοτροπία.
Στο τελευταίο βενζινάδικο λοιπόν της Σλοβενίας έμπαινες στο κλίμα της αλλαγής από Βαλκάνια σε Ευρώπη.
Όλοι αγόραζαν τσιγάρα, πρώτη ένδειξη για τη διαφορά στις τιμές και φυσικά οι τουαλέτες που για να τις χρησιμοποιήσεις θα έπρεπε να πληρώσεις " only 0.50€!!" όπως έγραφαν μπροστά από το μηχάνημα εισόδου. "Γιατί έτσι κάνουν στη Γερμανία και την Αυστρία" είναι η απάντηση σε αυτή τη χρέωση.
Μόλις περνάς στην Αυστρία το τοπίο αλλάζει, τα βουνά, τα λιβάδια, τα χωριά και τα σπίτια, αυτά τα πολύχρωμα σπίτια που μοιάζουν με τα κουκλόσπιτα που είχαμε ή θέλαμε να έχουμε όταν ήμασταν παιδάκια, τα τεράστια ( ΤΕΡΑΣΤΙΑ ) τούνελ με κάποια από αυτά να έχουν και διασταύρωση!, τα χιόνια που δεν είχαν λιώσει, γενικά μια φύση πολύ διαφορετική, άγρια και απότομα βουνά και παράλληλα καταπράσινα λιβάδια με αγελάδες!, πολύχρωμα ( ροζ, γαλάζια, κίτρινα, ροδακινί, πράσινα...) σπίτια όλα όμως με αυτό το γκρι μαύρο κεραμίδι, εκκλησίες σε αυτό τον επιβλητικό ρυθμό να ξεχωρίζουν και φυσικά από την Αυστρία και μετά ψάχνεις μήπως δεις κάπου τη Χάιντι και τον παππού της.
Με ξένισε βέβαια το γεγονός πως οι ταμπέλες στο δρόμο, εθνικός δρόμος, τεράστιος εθνικός δρόμος, είναι γραμμένες μόνο στη γλώσσα τους, αγγλικά πουθενά ούτε για αστείο.
Το gps να είναι καλά και η κυρά που έλεγε αν πάμε καλά ή επαναπροσδιόριζε την διαδρομή.
Είχαμε την τύχη να μένουμε λίγο έξω από το Σάλζμπουργκ, 5 λεπτά με το αυτοκίνητο, σε ένα παράδεισο, γύρω γύρω τα λιβάδια και στη μέση ησυχία.
Μια υπέροχη γυναίκα, ένα θαυμάσιο σπίτι, εξαιρετική φιλοξενία!
Είχα διαβάσει για την πόλη και για το χρώμα της, για τους δρόμους με τα υπέροχα μαγαζιά και τις εντυπωσιακές ταμπέλες και ήμουνα έτοιμη για όσα θα αντίκρυζα.
Ναι αυτή η πόλη έχει χρώμα, έχει ιστορία και δίνει την εικόνα μιας πόλης που σου προσφέρει ηρεμία.
Όλα είναι οργανωμένα, είναι καθαρή, φιλική στα ποδήλατα στα πατίνια στους πεζούς και έχει μια ησυχία.
Μικρά καφέ παντού, καταστήματα με σοκολάτες παντού, μπυραρίες παντού και δείχνει πως είναι μια πόλη εύρωστη.
Είναι όμορφη, παραμυθένια με υπέροχους κήπους, με καταπληκτικά κτήρια που πραγματικά σε πάνε πίσω στα παιδικά παραμύθια με τις πριγκίπισσες και τους βασιλιάδες, μια πόλη που την περπατάς ευχάριστα με ένα υπέροχο ποτάμι που μπορείς να κάτσεις στις όχθες του...
Με έκανε να χαμογελάσω το παλάτι Mirabell, θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια όταν έβλεπα την ταινία, χαλάρωσε το μυαλό μου στις εικόνες των κήπων, ξετρελάθηκα με τα macarons ( το καλύτερο το έφαγε η Χριστιάνα φυσικά, με γεύση σαμπάνια παρακαλώ!) τα μαγαζιά τους ήταν μικρά και διακριτικά διακοσμημένα με λουλούδια παντού, το μουσείο του Μότσαρτ οκ μου άρεσε ( δεν είμαι των μουσείων το έχω ξαναπεί ), και φυσικά το σνίτσελ του Σάλζμπουργκ ήταν νοστιμότατο!
Από γεύσεις αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η γεύση που είχαν στα γαλακτοκομικά τους, νοστιμότατα γάλατα πλούσια σε γεύση, σαν κρέμα ήταν.
Τώρα αν με ρωτάτε για τους ανθρώπους, ήταν ευγενέστατοι, αλλά τόσο όσο...
Είναι φιλικοί, ευγενικοί αλλά δεν έχουν... οκ το βρήκα, δεν έχουν το μεσογειακό ταπεραμέντο του Έλληνα, του Ιταλού, του Ισπανού και καλά κάνουν και δεν θα το έχουν αφού δεν έχουν καμία σχέση με το νότο, δεν έχουν αυτό, δηλαδή τη χαρά, την ενέργεια του ζωντανού ανθρώπου, είναι σα λαός by the book.
Μου έκανε εντύπωση, σε κατάστημα με σοκολάτες και σοκολατάκια, η κυρία εξυπηρετούσε την αδελφή μου με απίστευτη ευγένεια, υπομονή και χαμόγελο και εγώ φωτογράφησα την πολύ παλιά ζυγαριά και τον πάγκο με τις σοκολάτες.
Γύρισε με κάρφωσε (κυριολεκτικά!) είπε ένα απόλυτο και αυστηρότατο NO PHOTOS ( please ούτε για αστείο ) και αυτόματα γύρισε στη Σταυρούλα με το χαμόγελο το τεράστιο που είχε πριν με "μαλώσει" και συνέχισε να την εξυπηρετεί.
Ουπς του γιατρού το λέω εγώ αυτό.
Μου έκανε εντύπωση πως σε πολλά μαγαζιά είδα στις βιτρίνες τους την τοπική τους ενδυμασία σε διάφορες version που αφορούν στο 2022!
Φοράνε τα τυρολέζικα ρούχα στην καθημερινότητά τους και μάλιστα υπάρχουν σε πολλά χρώματα, σχέδια, συνδυασμένα με αθλητικά, γόβες, τσάντες.
Έχουν πολύ καλή επαφή με την παράδοσή τους.
Είδα και στο δρόμο άντρες και γυναίκες με την τοπική τους ενδυμασία σε χρώματα και υφάσματα πολύ 2022! να κυκλοφορούν κανονικά.
Μια εικόνα μου έμεινε από αυτή την πόλη έντονα και μάλιστα πρόλαβα και να την αποτυπώσω.
Η ηρεμία τους, μου έκανε εντύπωση μια γυναίκα, καθόταν μόνη της σε ένα παγκάκι στο παλάτι Mirabell, δίπλα της ο κακός χαμός από κόσμο, παιδιά ανάμεσά τους, και εκείνη ατάραχη, μάζευε ήλιο.
Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως είναι μια πόλη φτιαγμένη για να ζουν οι κάτοικοι της όμορφα, μια πόλη με απόλυτη οργάνωση, με εξαιρετικές παροχές ( τα πάρκα της, οι πλατείες της, τα parking της, οι δρόμοι ) μια πόλη που μπορείς να την χαρείς και να την ζήσεις.
Αν με ρωτήσει κάποιος αν θα μπορούσα να μείνω στο Σάλζμπουργκ η απάντηση θα ήταν όχι, δεν μου ταιριάζει όλο αυτό το formal εμένα.
Υγ: Νόστιμες οι σοκολάτες τους αλλά νομίζω πως εμείς εδώ έχουμε πολύ καλύτερες και πολύ πιο νόστιμες σοκολάτες.
Αυτό που είναι θαυμάσιο εκεί ( ακόμα πιο νόστιμο όμως είναι στο Μόναχο ) είναι ένα γλυκό που κάνουν με κανέλα και ζάχαρη και δεν είναι ντόνατς!
Βασιλική
#travelphotography#travel#photography#nature#photooftheday#travelblogger#naturephotography#love#picoftheday#landscape#traveltheworld#photo#travelling#beautiful#traveling#photographer#adventure#explore#landscapephotography#trip#like#europe#roadtrip#salzburg#austria#alps
Comments