Κωνσταντινούπολη η αγαπημένη μου Πόλη!
Ίσως η πιο αγαπημένη μου πόλη από όλες τις άλλες!
Πάντα ήθελα να κάνω αυτό το ταξίδι.
Πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη βρέθηκα πριν από επτά χρόνια, οδικώς από Ελλάδα.
Φέτος ήταν και πάλι η ώρα για το ίδιο ταξίδι.
Αυτή τη φορά, οδικώς και πάλι, αλλά από τη Βουλγαρία.
Μια υπέροχη διαδρομή δίπλα στον ποταμό Μαρίτσα ( είναι ο Έβρος ποταμός ) μέσα από ένα τοπίο με φανταστικά φθινοπωρινά χρώματα μια που τα δέντρα και η φύση της Βουλγαρίας έχουν το φθινόπωρο την τιμητική τους.
Όλες οι αποχρώσεις του πορτοκαλί, του πράσινου και της ώχρας.
Η απόσταση δεν έχει διαφορά είναι σχεδόν η ίδια, 7 ώρες από τη Σόφια και 9 ώρες από την Θεσσαλονίκη. Είναι ακριβώς το ίδιο αν υπολογίσει κανείς πως η απόσταση Θεσσαλονίκη Σόφια είναι περίπου 2 με 2,5 ώρες.
Σε αυτό τον υπολογισμό των ωρών φυσικά η καθυστέρηση που θα υπάρξει στα σύνορα δεν μπορεί να υπολογιστεί τόσο από Ελλάδα προς Βουλγαρία όσο και από Βουλγαρία προς Τουρκία.
Τρεις περίπου ώρες μετά από την είσοδο μας στην Τουρκία αρχίζει να φαίνεται η Πόλη, μια υπέροχη Πόλη γεμάτη από πανύψηλα κτήρια, με τεράστιους δρόμους, με μιναρέδες και φυσικά το απίστευτο μποτιλιάρισμα και μάλιστα σε δρόμους με 6 λωρίδες ανά κατεύθυνση!
Για κάποιους αυτή η εικόνα είναι αγχωτική για εμένα σε αυτή την Πόλη όλες οι εικόνες είναι μαγικές ακόμα και αυτές της κίνησης.
Είναι τεράστια σαν πόλη, θεωρώ πως είναι αδύνατο να τη γυρίσει κάποιος αν δεν έχει στη διάθεσή του μέρες, και υπομονή.
Οι μέρες έτυχε να είναι θαυμάσιες, η Κωνσταντινούπολη έμοιαζε ανοιξιάτικη.
Ένα μικρό κομμάτι της θα έβλεπα και αυτή τη φορά αλλά αρκούσε.
Έμεινα στην περιοχή LALELI ένα σημείο αρκετά έως υπερβολικά εμπορικό, γεμάτο μαγαζιά, γεμάτο κόσμο, γεμάτο γεύσεις και φυσικά αυτό που με ενδιέφερε να είναι κοντά στο EMINONU, στην αγαπημένη μου περιοχή.
Στο Laleli τα εμπορικά μαγαζιά αφορούν στους πάντες, ευρωπαίοι αλλά και τούρκοι μπορούν να ψωνίσουν εκεί και το διαχωρισμό τον κάνω μόνο για την διαφορετικότητα στο ντύσιμο. Εκεί είδα τα φοβερά μαγαζιά για τους τούρκικους γάμους, όλα αυτά τα χρυσοκέντητα πολύχρωμα φανταχτερά φορέματα με τις τεράστιες ουρές και τα ατελείωτα πέπλα, εκεί είδα τα υπερβολικά σε όγκο γούνινα παλτά με τις κουκούλες και τα ολόχρυσα κουμπιά και φυσικά τα υπέροχα κεντημένα ή όλο στρας παπούτσια.
Η αντρική μόδα δεν πάει πίσω, τα κοστούμια γυαλίζουν, τα πέτα είναι χρυσά ή ασημένια ή στο χρώμα του χαλκού, οι γραβάτες ζωγραφικοί πίνακες, τα πουκάμισα με φρου φρου και τα παπούτσια, τα βραδινά ανδρικά, είναι σχεδόν όλα λουστρίνια. Τα είδα τόσες πολλές φορές τα λουστρίνια στις βιτρίνες και ανδρικά και γυναικεία που στο τέλος κάπως τα ζήλεψα αλλά όχι δεν τα αγόρασα.
Το πιο όμορφο σε όλους αυτούς τους εμπορικούς δρόμους είναι που ξαφνικά σε μια μικρή τρύπα δίπλα σε όλα αυτά τα bling bling βρίσκεται ένα μικρό καφενείο, ένα μαγέρικο με υπέροχες μυρωδιές, ένα σουβλατζίδικο με τεράστιο γύρο και φυσικά χαμάμ!
Εμείς στην Πόλη μπορούμε να φάμε και μάλιστα να φάμε καλά και πολύ νόστιμα. Οι γεύσεις τους είναι και δικές μας.
Αυτά είναι και τα μαγαζιά της δικής μου επιλογής για φαγητό. Είναι μια συνήθεια που την έχω σε όλα μου τα ταξίδια στο εξωτερικό, μου αρέσει να τρώω εκεί που τρώνε οι ντόπιοι και όχι σε τουριστικά μαγαζιά και να τρώω αυτό που τρώνε οι ντόπιοι. Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι πολύ εύκολα.
Γύρος, ιμάμ, τζατζίκι, ντολμαδάκια, γίγαντες, πλιγούρι, μπουγάτσα, χαλβάς, μπακλαβάς, κανταΐφι, λουκούμια και ο κατάλογος συνεχίζεται, όρεξη να έχεις στην Κωνσταντινούπολη και θα φας.
Το πιο υπέροχο φυσικά για εμένα είναι και ο καφές.
Σε κάθε ταξίδι έχω μαζί μου και δύο τουλάχιστον, φακελάκια ελληνικό καφέ ενώ εδώ... απλά τον ζητάω, και αλήθεια είναι πως εγώ ευχαριστήθηκα καφέ!!
Η Κωνσταντινούπολη είναι μια τεράστια πόλη πολλών ταχυτήτων, μια ευρωπαϊκή πόλη με υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα και τεράστιους οίκους, με υπερβολική χλιδή και χρήμα με κομψοντυμένους ανθρώπους, με υπερσύγχρονα κτήρια και επιχειρήσεις με δυτική εικόνα, με μεγάλη φοιτητική κοινότητα και νέους στο πνεύμα του 2021 παράλληλα είναι και η πόλη του συντηρητισμού, με άνδρες που προχωρούν μπροστά με τις γυναίκες τους πίσω τους οι οποίες φυσικά φοράνε μαντήλα, με άντρες και γυναίκες που σε στραβοκοιτάνε γιατί είσαι γυναίκα και καπνίζεις στο δρόμο, και από την άλλη μεριά είναι και η πόλη του κέρδους του άνομου κέρδους του εφήμερου του εύκαιρου, τα προϊόντα τους δεν έχουν πάντα τιμή, κάνουν όσο σε κόψουν, τις τιμές τις δίνουν σε ευρώ σε δολάρια και σε τουρκικές λίρες την ίδια στιγμή ταυτόχρονα και φυσικά δεν υπάρχει καμία αντιστοιχία σε ότι ζητούν.
Η νομισματική διαφορά που υπάρχει ( σχεδόν 1 προς 10 ) τους έχει κάνει ασταμάτητους. Δεν σου λένε πόσο κάνει σε τούρκικες λίρες αλλά πόσο σε δολάρια και πριν προλάβεις να ρωτήσεις γιατί η τιμή δεν είναι σε λίρες έχουν ήδη απαντήσει: ¨Εγώ δολάρια αγοράζω δολάρια πουλάω¨, την ώρα όμως της πληρωμής μόνοι τους μετατρέπουν το δολάριο σε λίρα και αν λίγο δεν προσέξεις το έχεις πληρώσει χρυσάφι! διπλό και τριπλό.
Είναι πολλά τα πρόσωπα αυτής της πόλης, αυτό που εγώ αγαπάω πολύ είναι αυτό που χαρακτήρισε ο Μεχμέτ ( ένας συνεργάτης μας ) ως το ήρεμο πρόσωπο αυτής της πόλης, το πιο αυθεντικό, το Eminonu.
Ήταν και το σημείο που επισκέφτηκα πριν 7 χρόνια.
Το παζάρι με τα μπαχάρια τα αλλαντικά και τα τσάγια, τα μικρά μαγαζιά με τα φλιτζανάκια του καφέ και του τσαγιού, τα μάτια και τα κοσμήματα, τα μπακιρένια μπρίκια και τα κάθε λογής κατσαρόλια, την ουρά για καφέ MEHMET EFENDI, τα τούρκικα βελούδινα πασούμια, τα χρωματιστά γυαλιά και τα λιβάνια, τα υπέροχα και πολύχρωμα "μαγικά" χαλιά και τα υφάσματα.
Το παζάρι που στα μαγαζιά με το τσάι και τις κανέλλες σε κερνάνε τσάι ρόδι επειδή μπήκες ακόμα και αν δεν αγοράσεις τίποτα.
Το παζάρι που στα μικρά του φαγάδικα, ο ιδιοκτήτης σε καλωσορίζει και σε ευχαριστεί που του έκανες την τιμή να μπεις στο μαγαζί του για να φας, ένα μικρό μαγαζί που τρώνε μόνο ντόπιοι εργαζόμενοι.
Το παζάρι που στο λιμάνι του κοντά στη γέφυρα πουλάνε σάντουιτς με μπακαλιάρο ( την επόμενη φορά στην Κωνσταντινούπολη θα το φάω ) κάστανα και καλαμπόκι και φυσικά κουλούρι, το γνωστό, αυτό που λέμε εμείς Θεσσαλονίκης!
Αυτή η πόλη είναι γεμάτη παζάρια, έχω βρεθεί και στο Καπαλί Τσαρσί, στο Μεγάλο Παζάρι αλλά αυτό στο Eminonu είναι το αγαπημένο μου, μοιάζει να έχει μέσα του τη μικρογραφία όλης της Κωνσταντινούπολης της παλιάς και της νέας, είναι οι μυρωδιές και τα χρώματα, τα μικρά μαγαζιά και τα σπίτια πάνω από αυτά, είναι τα στενά δρομάκια, τα καφενεία γεμάτα με τους λουλάδες και τους ηλικιωμένου άντρες ( μόνο ), είναι τα μανάβικα στην αρχή του που δίνουν το χαρακτήρα της καθημερινότητας, είναι τα μικρά μαγαζιά γύρω από την περιοχή του Eminonu με τσαγκάρηδες και ραφτάδες είναι τα μαγαζιά με το μαγειρευτό φαγητό, που μου βγάζουν την Κωνσταντινούπολη που έχω διαβάσει σε όλα αυτά τα αγαπημένα βιβλία για τον ελληνισμό της Πόλης και της Σμύρνης.
Όσο για τα ψώνια στην Κωνσταντινούπολη τι να πει κανείς. Για όλα τα γούστα.
Υπάρχουν όλα τα γνωστά μαγαζιά, οι μεγάλες αλυσίδες, δικά τους μαγαζιά με πολύ ωραία ρούχα και φυσικά οι ρεπλίκες!
Η Τουρκία είναι η χώρα της μαϊμούς, δίνουν ακόμα και εγγύηση της απομίμησης.
Το ζητούμενο σε αυτή την πόλη είναι τι θες να αγοράσεις. Εγώ όταν συζητούσα με τους δικούς μου τι σκέφτομαι να αγοράσω με κοιτούσαν σα αν ήμουν απλά ηλίθια.
Τσάι, καφέ, φλυτζάνια για καφέ, τα κλασσικά ποτηράκια του τσαγιού που έχουν εκείνοι και φυσικά μάτια κάθε λογής μάτια και ασημένια κοσμήματα.
Ήταν εκτός συζήτησης και δεδομένο πως θα ερχόμουνα με γλυκά και λουκούμια στο χέρι.
Φυσικά και γέμισα το σπίτι μυρωδιές από τσάι και καφέ, εννοείται πως πήρα τα φλιτζανάκια του καφέ γεμάτα από μάτια σε χρώμα χρυσό, και μην κρυβόμαστε κρατώ και εγώ μια από τις "υπογεγραμμένες" για τη γνήσια απομίμηση τσάντα!!
Έχω ταξιδέψει σε αρκετές Ευρωπαϊκές πόλεις, έχω αγαπήσει ευρωπαϊκές πόλεις, έχω αλλάξει τον τρόπο ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς μου από αυτά τα ταξίδια και κάθε φορά που με ρωτάνε για την αγαπημένη μου πόλη πάντα λέω το ίδιο " μετά την Κωνσταντινούπολη, είναι το Παρίσι."
Τη λατρεύω την Πόλη, θέλω να ξαναπάω και πάντα θα γυρίζω πίσω με την ίδια υπόσχεση, πως το επόμενο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη θα είναι το καλύτερο!
Βασιλική
travel #photography #travelphotography #love #photo #beautiful #art #like #happy #trip #explore #vacation #istanbul #izmir #turkey
Comments