Στο σταθμό του Μονάχου... ( αθάνατος Διονυσίου )
Από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στη Γερμανία από Αυστρία, αυτό το τραγούδι είχα στο μυαλό μου.
Μόναχο, η απόλυτη πόλη.
Όλα εδώ λειτουργούν ΑΨΟΓΑ.
Μια πόλη καθαρή, σύγχρονη με πολλά σημεία αναφοράς, με υπέροχα γλυκά και φαγητά, με καταπληκτικά καταστήματα, μια πόλη ευρωπαϊκή!
Μου έκανε εντύπωση μάλιστα που είδα ξανά την TOSCA και την 4711 σε μαγαζί του Μονάχου. Δεν ξέρω αν υπάρχουν και εδώ, πάντως θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια.
Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, βέβαια ισχύει και εδώ αυτό της Αυστρίας, είναι ευγενικοί τόσο όσο.
Όχι δε μιλάνε αγγλικά, όχι ότι δε γνωρίζουν, το αποκλείω, δε μιλάνε απλά.
Είναι μια πόλη ( έτσι πρέπει να είναι όλη η Γερμανία ) που παρέχει τα πάντα στους κατοίκους της, μια πόλη που τους δίνει την ευκαιρία να ζήσουν εύρωστα και άνετα.
Εντυπωσιακή η πλατεία Marienplatz, με απίστευτο κόσμο κοντά στις 11,00 με 12,00 το πρωί για να δουν το θέαμα από το εντυπωσιακό ρολόι ( εμένα πάντως δε με ενθουσίασε ), καταπληκτικά καφέ, υπέροχος καφές, μοναδικό στρούντελ ( μπορώ να τρώω κάθε μέρα άπειρες ποσότητες ).
Με ενθουσίασαν οι μπυραρίες τους, είμασταν τυχεροί βέβαια γιατί πετύχαμε ΚΑΙ Bachelor Ιρλανδού που θα παντρευόταν την αγαπημένη του στην Πολωνία δύο μέρες μετά. Το καλύτερο ήταν το θέμα του bachelor: Ugly Shirts και η συγκεκριμένη παρέα των Ιρλανδών υπηρέτησε το θέμα με τον καλύτερο τρόπο!
Στο Μόναχο όλα λειτουργούν άψογα με απόλυτη ακρίβεια και κομματάκι αυστηρά!
Αυτό το "καλοκουρδισμένο" εμένα δε μου ταιριάζει και πολύ.
Για εμένα όμως το Μόναχο είχε κάτι ακόμα, αυτό που ήθελα να επισκεφτώ ήταν το Νταχάου.
Εδώ τελειώνει η λογική, εδώ όλα όσα βλέπεις έχουν ένα τεράστιο γιατί.
Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εδώ, στο Αουσβιτς, στον κόσμο ολόκληρο από τους ναζιστές και τον Χίτλερ δεν έχουν λογική δεν έχουν εξήγηση, μόνο σιωπηλά μπορείς να περπατήσεις μέσα σε αυτό το χώρο.
Τρέμεις όταν καταλαβαίνεις πως ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα εγκλήματα έγιναν χωρίς λόγο χωρίς αιτία γιατί απλά κάποιοι ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ τους αποφάσισαν πως είναι καλύτεροι από τους άλλους!
Ό,τι έχω διαβάσει όλα αυτά τα χρόνια για την ανανδρία και τη χυδαιότητα του ναζισμού και του φασισμού βρέθηκε μπροστά μου, εικόνα ζωντανή.
Εμείς περπατούσαμε και κοιτούσαμε την κόλαση στη γη και πριν κάποια χρόνια υπήρξαν άνθρωποι που μέσα εκεί ζούσαν το θάνατο κάθε μέρα.
Ο θάλαμος αερίων ακόμα και σαν επισκέπτης, είναι τρομακτικός, οι φούρνοι είναι φρικαλέο θέαμα. Ποιοι άνθρωποι μπορεί να τα σκέφτηκαν όλα αυτά? Ποιοι γονείς τους μεγάλωσαν όλους αυτούς?
Το χειρότερό μου ήταν στην έξοδο από αυτό το στρατόπεδο.
Υπάρχει καφετέρια!!
Μπορείς να καθίσεις να απολαύσεις έναν καφέ και να αναλογιστείς τι είδες!! Σοβαρά τώρα? Αυτό έλειπε από εκεί? Να καθίσεις να πιεις καφέ που? Έξω από το κολαστήριο?
Ουπς, αυτό ποιος το σκέφτηκε??
Σίγουρα οι εποχές άλλαξαν (?) ναι αυτά πρέπει να μείνουν πίσω και να αποτελούν μόνο μνήμη για να μην ξεχνάμε και να μην ξαναγίνουν αλλά δεν παύει να είναι ένας ιερός χώρος, ένα νεκροταφείο ζωντανών, εκτός αν το καφέ λειτουργεί με τη μορφή που λειτουργούν και εδώ τα καφενεία μέσα στα νεκροταφεία, για τον καφέ της παρηγοριάς.
Πάντως μου ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να σκεφτώ έστω και να πιω καφέ έξω από αυτό το στρατόπεδο.
Μια φράση μένει για εμένα από το πέρασμά μου από το Μόναχο: NEVER AGAIN!
Βασιλική
#munich #germany #bayern #bavaria #deutschland #mu #photography #muenchen #travel #picoftheday #photooftheday #bayernmunich #munichcity #travel #roadtrip #beautiful #explore #trip #vacation #traveling #happy #family
Comments