Ωραίο είναι μερικές φορές το plan b!
Υπάρχουν και αυτές οι στιγμές, οι στιγμές που θες να φύγεις και αν γίνεται να μην ξαναγυρίσεις για πολύ καιρό πίσω. Δεν είναι απαραίτητο κάτι να σε έχει πληγώσει για να θες να φύγεις πολλές φορές θέλουμε απλά να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας, τη ζωή μας και να ξαναγυρίσουμε γιατί όχι.
Μέχρι τώρα, όλα αυτά τα χρόνια είχα πάντα στο μυαλό μου ένα μέρος που αν αποφάσιζα να φύγω τουλάχιστον οι πολύ δικοί μου ξέρανε που να με βρούνε.
Στη Σύρο θα με ψάχνανε, στο πιο όμορφο νησί του Αιγαίου. Στη Σύρο που λατρεύω με τα υπέροχα στενά με την φανταστική χώρα και τα υπέροχα σπίτια. Μέχρι πριν τρία χρόνια λοιπόν τα πράγματα ήταν εύκολα, που είμαι? Ε στη Σύρο θα είμαι!
Χα, μεγάλη μπουκιά φάε και μεγάλη κουβέντα μη λες, έτσι δε λένε?
Τώρα λοιπόν η λίστα μου μεγάλωσε, όχι πολύ αλλά μεγάλωσε!
Η Αίγινα είναι το δεύτερο σημείο. Μπορεί να φταίει το καλοκαίρι για την ακρίβεια ο Μάης που τη γνώρισα, μπορεί να φταίει η παρέα και το πόσο καλά πέρασα μπορεί να φταίνε οι μυρωδιές και οι γεύσεις πάντως ότι και να φταίει η Αίγινα είναι ένα υπέροχο νησί, και σου δίνει την αίσθηση, όπως και η Σύρος, πως δεν είναι το νησί του καλοκαιριού. Σου δίνει την αίσθηση πως μπορείς και τον χειμώνα μια χαρά να ζήσει εκεί. Το αστείο βέβαια είναι πως εκτός από την Αίγινα και τη Σύρο υπάρχει ένα μικρό σημείο σε αυτή τη χώρα που το αγαπώ και ας μην έχω ζήσει πολύ εκεί, το αγαπώ για τα παιδικά μου χρόνια, για τις διηγήσεις από τον πατέρα μου, το αγαπώ για την εικόνα του, το αγαπώ για τον μύθο του το αγαπώ γιατί έμαθα να το αγαπώ και γιατί με κάνει περήφανη που το σέρνω στο dna μου.
Η Καρύταινα Αρκαδίας, το χωριό της καταγωγής μου, είναι ο τόπος της καρδιάς μου και ένας τόπος που ευχαρίστως θα ήθελα να ζήσω εκεί αλλά… με αρκαδική νοοτροπία, αυτό το μη με ενοχλείτε!!
Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να φύγεις από την πόλη σου και να ζήσεις κάπου αλλού, πολύ περισσότερο σε μια μικρή πόλη, αλλά είναι πολύ καλό να ξέρεις πως έχεις μια εικόνα στο μυαλό σου για το πως θες να ζήσεις. Σίγουρα και στη Σύρο και στην Αίγινα και στην Καρύταινα δεν ζεις όπως στην Αθήνα και φυσικά σου λείπουν πολλά…αλλά αλήθεια είναι πως κερδίζεις άλλα τόσα.
Δεν ξέρω αν θα το κάνω ποτέ αλλά αν το κάνω… προς τα εκεί θα ανοίξω πανιά!!Και φυσικά αν είμαι εκεί (όπου και αν είναι αυτό το "εκεί") και περνάτε, κερνάω.
Λουκούμια, φιστίκια, γαλατόπιτα ποιος ξέρει.
Όπως και να έχει, κερνάω!
Βασιλική
コメント