top of page

Beograd Serbia

Εικόνα συγγραφέα: Vassiliki VassilikiVassiliki Vassiliki

Βάλε καφέ να τα πούμε!!



Πάσχα 2022.

Μετά από τόσα χρόνια γκρίνια, θανατικό, κλεισούρα και απαγορεύσεις ήρθε η ώρα για ταξίδι.

Αυτή τη φορά το ταξίδι έγινε αλλιώς, με αυτοκίνητο. Road Trip!!

Η διαδρομή ήταν συγκεκριμένη: Βελιγράδι, Ζάγκρεμπ, Σάλτσμπουργκ, Μόναχο, Λίμνη Κόμο, Τεργέστη, Ντουμπρόβνικ και επιστροφή Θεσσαλονίκη.


Για Βελιγράδι εμείς επιλέξαμε να περάσουμε από τα σύνορα της Βουλγαρίας και όχι από Σκόπια. Επιχείρημα εδώ δεν υπάρχει, η απάντηση σε ερώτηση γιατί είναι απλή: έτσι!


Η αναμονή στα σύνορα ήταν μεγάλη, Σάββατο του Λαζάρου και περιμέναμε παρά ένα τέταρτο, δύο ώρες, δεν το λες και λίγο.

Η διαδρομή μέχρι τα σύνορα με Σερβία ήταν πολύ καλή εκτός από τα τελευταία 40 περίπου χιλιόμετρα που γίνονται έργα.


Το τοπίο από τη Βουλγαρία στη Σερβία δεν αλλάζει και πολύ όπως δεν αλλάζει και από την Ελλάδα στη Βουλγαρία.

Βαλκάνια είμαστε, μην το ξεχνάμε!


Το Βελιγράδι έχει μια ώρα διαφορά με εμάς ( μία ώρα πίσω ) και δεν είναι η μόνη του διαφορά.

Είναι μια πόλη με πολύ χρώμα και συγκεκριμένα με πολλά χρωματιστά λουλούδια. Έχει λουλούδια παντού. Ακόμη και στα δέντρα του δρόμου στις ρίζες τους, έχουν φυτέψει πολύχρωμα λουλούδια.

Όπου δεν υπάρχουν αληθινά υπάρχουν ψεύτικα!

Είναι μια πόλη πολύ ζωντανή, με νέους ανθρώπους, ευχάριστους και με διάθεση να σε εξυπηρετήσουν, μιλάνε αγγλικά ( εδώ η Βουλγαρία χάνει στη σύγκριση ).

Έχει χρώμα, έχει έντονο το στοιχείο της παράδοσης αλλά είναι μια υπέροχη Ευρωπαϊκή πόλη του 21ου αιώνα.

Έχει μεγάλους δρόμους και ακόμα μεγαλύτερα πεζοδρόμια, μπορείς άνετα να περπατήσεις ( σε αυτό μου θύμισε Βαρκελώνη ) η κίνηση στους δρόμους δεν είναι τραγική και έχει υπέροχους πεζόδρομους για καφέ και φαγητό με καλύτερο όλων την οδό Knez Mihailova, τον εμπορικότερο δρόμο της πόλης. Θυμίζει τη δική μας Ερμού, με καταστήματα, κόσμο πολύ, δρώμενα και μικροπωλητές, καφέ και εστιατόρια.


Είναι μια υπέροχη βόλτα που θα σε οδηγήσει στο φρούριο Kalemegdan.

Μέσα από εκεί η εικόνα του Βελιγραδίου είναι μαγική. Μια όμορφη πόλη με τους ουρανοξύστες της αλλά και την μεσαιωνική της αρχιτεκτονική με τα δύο τεράστια ποτάμια να την περιβάλλουν, τον Δούναβη και τον Σάβο.

Η θέα μέσα από το φρούριο είναι αλήθεια, μαγική.



Το Βελιγράδι είναι μια πόλη με μουσεία, με ιστορία, με μνημεία και γενικά με αρκετά σημεία αναφοράς.

Αυτό που ήθελα πάρα πολύ να δω ήταν τα βομβαρδισμένα κτήρια από τον πόλεμο του 1999 ( ναι ναι ναι έγινε πόλεμος, βομβαρδίστηκαν κτήρια, σκοτώθηκαν άνθρωποι και μετά το ΒΠΠ και μάλιστα κοντά, στη γειτονιά μας!!).

Το θέαμα είναι σκληρό, είναι δύσκολο να τα βλέπεις, αντιλαμβάνεσαι τι είναι πόλεμος, μέχρι τώρα για εμάς ( τους 50ρηδες, 40ρηδες και πιο κάτω ) ο πόλεμος είναι εικόνες και κείμενα στα βιβλία, τυχεροί είμαστε για αυτό!

Ένοιωσα κάποια στιγμή πως όλα αυτά τα λουλούδια, ψεύτικα αληθινά δεν παίζει ρόλο, είναι ο αντίποδας όλης αυτής της φρικαλεότητας που ζήσανε πριν από περίπου 20 χρόνια οι άνθρωποι στη Σερβία.



Το Βελιγράδι δείχνει να έχει ζωή. Καφέ, εστιατόρια, bar έχει πολλά, νέο κόσμο που κυκλοφορεί το βράδυ όλα αυτά σε κάνουν να πιστεύεις πως ναι το Βελιγράδι έχει ζωή. Φυσικά όπως και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, η νύχτα δεν έχει τον ατελείωτο όπως έχει εδώ αλλά...


Οι γεύσεις, τα φαγητά τους μας είναι γνωστά αρκεί να αγαπάς το κρέας. Νόστιμη κουζίνα, πολύ ωραίος καφές, εξαιρετικά μπουρέκ ( ιδίως αυτό με τον κιμά ) και φυσικά το νερό τους και εδώ όπως και σε όλες τις άλλες πόλεις είναι μια χαρά και πίνεται.


Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ στο Βελιγράδι είναι η άποψη που έχουν στη διακόσμηση ιδίως στα εστιατόριά τους. Έχει αυτό το "να βάλουμε και αυτό να βάλουμε και εκείνο" με αποτέλεσμα να έχουν όμορφους χώρους με πολύ χρώμα και με μια ζεστασιά που έχει και την παράδοση μέσα και το νέο και το ινσταγκραμικό και το ρετρό και το μοντέρνο.

Επίσης εντυπωσιάστηκα από δύο μαγαζιά το ένα καπελάδικο και το άλλο παπουτσάδικο που όμως κατασκευάζει παπούτσια από την αρχή sur mesure!



Έχει ένα αρνητικό βέβαια το Βελιγράδι και γενικά οι χώρες που δεν έχουν ευρώ για νόμισμα.

Για να επισκεφθείς τα μουσεία τους δεν μπορείς να πληρώσεις με κάρτα και δεν μπορείς να πληρώσεις σε άλλο νόμισμα εκτός από το δικό τους, το δηνάριο.

Φυσικά και τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος δεν είναι ανοικτά την Κυριακή.

Αυτό είναι θέμα!


Ναι έχει πολλά μουσεία, πολλά σημεία αναφοράς, ιστορικά σημεία που δίνουν την εικόνα της παλιάς Γιουγκοσλαβίας αλλά εγώ είμαι πιο πολύ του δρόμου, μου αρέσει να περπατάω, να ανακατεύομαι με τους ανθρώπους να πηγαίνω στα σημεία που συχνάζουν καθημερινά να τρώω ότι τρώνε.

Έτσι μου αρέσουν τα ταξίδια και έτσι τα χαίρομαι.


Υγ. Ήταν μέσα Απριλίου όταν πήγα, δεν μου ζητήσαν πιστοποιητικό εμβολιασμού, δεν μου απαγορεύσαν την είσοδο πουθενά, ναι φορούσαν μάσκα άλλα δεν είχαν τον πανικό που έχουμε εδώ. Ούτε στα σύνορα ζητούσαν πιστοποιητικό εμβολιασμού!

Λάθος σωστό η ιστορία θα το δείξει.


Βασιλική



0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
Let the summer begin

Let the summer begin

Hello Summer!!

Hello Summer!!

Comments


bottom of page