Η αγένεια είναι η πρώτη επιλογή για όλους γιατί η ευγένεια είναι πολύ δύσκολη υπόθεση!
Κάποτε το λευκό γιακαδάκι, το πιάνο και τα γαλλικά ήταν καθοριστικά μιας συμπεριφοράς τώρα είναι απλά ένα λευκό γιακαδάκι ( γιατί είναι και πάλι στη μόδα ) φορεμένο σαν φερετζές για τους καλυμμένους αγενής που όμως αποφάσισαν να ονομαστούν εκκεντρικοί.
Έτσι γίνεται τώρα, δεν αλλάζουμε συμπεριφορά αλλά ταμπέλα!
Ας ξεκινήσω λίγο διαφορετικά.
Δεν με θεωρώ έναν απόλυτο εκφραστή του savoir vivre αλλά δεν με θεωρώ και κάφρο!
Θυμώνω, νευριάζω, καπνίζω, ειρωνεύομαι, αλλά υπάρχει πάντα ένα "αλλά" σε όλη αυτή την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Το δικό μου "αλλά" είναι η υπομονή μου, δεν φτάνω από τη μια στιγμή στην άλλη στο θυμό ή στις φωνές, έχω μεγάλη έως τεράστια υπομονή, και πολλές φορές δε μιλάω κιόλας ( το θεωρώ μάταιο να προσπαθώ να κάνω κουβέντα με κάποιον που αγνοεί τους κανόνες της επικοινωνίας) κάτι που παρεμπιπτόντως έχω παρατηρήσει πως και εκνευρίζει τους μαινόμενους γύρω μου και το θεωρούν ειρωνεία.
Εδώ λίγο τους δικαιολογώ γιατί αν φτάσω να σιωπήσω απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους η έκφρασή μου έχει μια παράξενη όψη, μοιάζει με αηδία προσωποποιημένη.
Είπαμε δεν είμαι η καλύτερη εγώ!
Έχω όμως μάθει να ζητάω συγνώμη και στεναχωριέμαι όταν δεν γίνεται δεκτή γιατί πολύ απλά την εννοώ όταν την λέω.
Έμαθα να σέβομαι, ηλικίες, καταστάσεις, να προσπαθώ να δώσω δικαιολογίες στους ανθρώπους για τη συμπεριφορά τους με βάση τη φάση στην οποία μπορεί να βρίσκεται η ζωή τους και γενικά έμαθα να ακούω.
Τους τελευταίους μήνες βρίσκομαι και εγώ όπως και όλοι σε μια περίεργη κατάσταση. Δεν αισθάνομαι ελεύθερη γιατί φοβάμαι να μετακινηθώ, δεν νοιώθω πως τηρούμε όλοι τα μέτρα ασφαλείας και άρα όλοι κινδυνεύουμε και γενικά αφουγκράζομαι έναν απόηχο γκρίνιας, μόνιμης και μάλιστα δεν πιστεύω πως θα τελειώσει γρήγορα όλο αυτό, αντίθετα φοβάμαι πως από το φθινόπωρο και μετά θα ενταθεί κιόλας.
Όλη αυτή η γκρίνια μεταφράζεται σε αγένεια, σε απρέπεια, σε κακή επικοινωνία.
Είμαστε αγενής, φωνάζουμε, προσπαθούμε να επιβληθούμε, τα κριτήρια μας για τους ανθρώπους γύρω μας ξανά γίνανε εκείνα του 1980, "που μένεις", "τι ρούχα φοράς", "τι αυτοκίνητο οδηγείς", "πόσα κιλά είσαι", "τι δουλειά κάνεις" "πόσα λεφτά έχεις" "πόσοι σε ακολουθούν στο instagram" και πολλά πολλά ακόμη!
Η εποχή μας κινείται γύρω από την απόλυτη προσπάθεια να αποδείξουμε πως είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, λες και μας ζήτησε κανείς να συγκριθούμε!
Είμαστε μια παράξενη φουρνιά ανθρώπων που την ευγένεια την έχουμε σε δεύτερη μοίρα.
Λογικό το βρίσκω είναι πιο εύκολο τελικά να είναι κανείς αγενής δεν θέλει κόπο, φωνάζεις για να σε αφήσουν ήσυχο, βρίζεις για να τρομάξουν, αδικείς για να φοβηθούν, ειρωνεύεσαι για να σωπάσουν και γενικά η αγένεια είναι εύκολη γιατί απλά η ευγένεια απαιτεί διάλογο, ηρεμία, αίσθηση δικαίου ( να ξέρεις δηλαδή που αρχίζει και που τελειώνει το δίκιο σου ) και φυσικά παιδεία!
Βαρέθηκα να προσαρμόζομαι στη συμπεριφορά του καθενός για να καταφέρω να "μιλήσω" μαζί του, βαρέθηκα να γίνομαι αγενής για να κάνω τη δουλειά μου (το δημόσιο εδώ κρατά τα σκήπτρα ), βαρέθηκα να μπαίνω στο τριπάκι να συμφωνώ με κάποιους στον κάθε τους παραλογισμό, για να καταφέρω να ολοκληρώσω την οποιαδήποτε συνεργασία μπορεί να με έχει ωθήσει να τον συναναστραφώ.
Και επειδή βαρέθηκα, γυρνάω σε αυτά που ήξερα και ηθελημένα άφησα πίσω μου.
Ευγένεια σε δύο τροχιές, ψυχρή για τους ξένους ( κάτι ξέρουν οι Άγγλοι περισσότερο από εμάς! ) και πραγματική για τους δικούς μου ανθρώπους. Φυσικά οι αποστάσεις και τα όρια ξανά μπαίνουν ( εννοώ στις σχέσεις με τους ανθρώπους όχι τα 2 μέτρα για τον κορονοϊό ).
Προτιμώ να εκλαμβάνουν τη σιωπή μου για ειρωνεία ( άλλωστε με όσο μυαλό έχεις μπορείς να ερμηνεύσεις τη στάση εκείνου που στέκει απέναντί σου ) και να με αφήνουν ήσυχη να ζω την καθημερινότητά μου όπως εγώ θέλω και με ΟΠΟΙΟΥΣ εγώ θέλω πάρα να μπω στη διαδικασία να αποδείξω στους άλλους αν είμαι ή όχι ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ.
Με λίγα λόγια το ΟΧΙ στην αγένεια και στην απρέπεια και κατ επέκταση στους αγενείς, φωνακλάδες, ξιπασμένους, εξυπνάκηδες και το συνάφι τους, είναι η νέα λέξη στο δικό μου savoir vivre !
Το όμορφο είναι πως και στην από δω πλευρά υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι απλά η από κει πλευρά κάνει περισσότερη φασαρία.
Που θα πάει θα βραχνιάσει κάποια στιγμή!!
Σε όποιους αρέσει για τους άλλους, όχι λυπάμαι, δεν έχω χρόνο!!
Βασιλική
Kommentare