Μια υπέροχη μέρα με ήλιο μέσα στο Νοέμβριο και ξαφνικά μπροστά μου ο Γαΐτης, για την ακρίβεια τα ανθρωπάκια του!
Μοναδική εικόνα, μέσα στην καθημερινότητα, δουλειές που πρέπει να γίνουν, χρόνος που πρέπει να τον προλάβεις και ξαφνικά "τα Ανθρωπάκια".
Παράξενο ήταν, κοντοστάθηκα ένοιωσα μέρος του πίνακα.
Ανθρωπάκια όμοια με κατεύθυνση κοινή σε μια, έτσι όπως δείχνει, καθημερινή επαναλαμβανόμενη εικόνα.
Δεν έχω γνώσεις ζωγραφικής ούτε γνώσεις για να κρίνω έργα, αυτό που ξέρω είναι πως από μικρή αυτό το θέμα του Γαΐτη και τα λιωμένα ρολόγια του Νταλί ήταν η πιο αγαπημένες μου εικόνες.
Το επαναλαμβανόμενο μέσα σε ένα χρόνο που λειώνει είναι για μένα η απάντηση στο γιατί πρέπει η κάθε μέρα να είναι ξεχωριστή μέσα από συγκεκριμένες σταθερές.
Κάθε τι μικρό κάνει το καθημερινό αγαπημένο και διαφορετικό.
Ήταν μια όμορφη εικόνα πρωί πρωί.
Βασιλική
Comments